1- به اتفاق یه تیم هشت نفره در تاریخ 14/9/87 به منظور صعود به خط الراس میانی کوه گنو از مسیر چشمه رمر(1510متر)،سنگ قرار، قله نصیری(2349 متر)، قله سرپهن(2157 متر) ، قله گود بنی(1705 متر) و چشمه پابند عازم منطقه گنو شدیم. در این برنامه چیزی در حدود 16 ساعت کوهپیمایی و کوله کشی داشتیم که در نوع خود جالب بود. همچنین در بالا رفتن و پایین اومدن از قله سرپهن یه مسیر زیادی رو دست به سنگ شدیم که اون هم تجربه خوبی بود.
2- ساعت 16:30 حرکت شروع شد و ساعت 21:30 در محلی نزدیک قله نصیری کمپینگ کردیم.
همون شب نم نم برف میومد و شب تا صبح بالای سرمون رعد و برق میزد.
3- ساعت 5 صبح که به قصد ادامه راه از خواب بیدار شدیم برف باریدن گرفت و هر لحظه به شدت اون اضافه میشد در حدی که ما از چادرهامون نتونستیم بیام بیروم تا ساعت 7.
تصمیم گرفتیم تعطیلات پایان هفته رو بریم یزد . هم اخوی رو می بینیم ، هم یکی از دوستامون رو می بینیم و هم میریم شیرکوه ! شیرکوه هم پر از برفه و یه صعود زمستانی توپ میشه ، اما ! از اینجا به یزد پرواز که نداره و بلیط قطار هم گیر نمیاد . حالا ما باید چیکار کنیم ؟ بگذریم خودم یه جوری حلش می کنم . دیشب باز افت داشتیم و صبح که چشم باز کردیم رو تخت بیمارستان بودیم ! من کی می خوام دست از این مسخره بازیها بردارم و مثل آدم زندگی کنم خدا می دونه !
1- گرچه خیلی ادعامون می شد که ما هر کوهی بریم تا قله رو نزنیم بر نمی گردیم ! ولی این دفعه در اثر دست کم گرفتن کوه و نبردن تجهیزات کامل در صعود به قله ناکام موندیم .(دلم خنک شد ! تا تو باشی دیگه کوه رو دستکم نگیری)
نکته مهم : هیچ وقت هیچ کوهی رو دستکم نگیرم ! طبیعت همیشه قویتر از ماست .....
2- روز سه شنبه چون تعطیل بود (19/9/87) تصمیم گرفتیم از مسیر دربند بریم توچال. هیچکدوم از دوستام نیومدن و از اونجایی که این موضوع اهمیت زیادی برای ما نداشت تنهایی عازم شدیم.
3- توچال قله ای با ارتفاع 3965 در شمال تهران است و در مسیر صعود باید از رستورانها (ارتفاع 2048) ، هلال احمر ، پناهگاه شیر پلا (ارتفاع 2750) و جانپناه علی امیری (ارتفاع 3387) بگذری تا به قله برسی.