صعود ناموفق به قله توچال

1- گرچه خیلی ادعامون می شد که ما هر کوهی بریم تا قله رو نزنیم بر نمی گردیم ! ولی این دفعه در اثر دست کم گرفتن کوه و نبردن تجهیزات کامل در صعود به قله ناکام موندیم .(دلم خنک شد ! تا تو باشی دیگه کوه رو دستکم نگیری) 

نکته مهم : هیچ وقت هیچ کوهی رو دستکم نگیرم ! طبیعت همیشه قویتر از ماست ..... 

2- روز سه شنبه چون تعطیل بود (19/9/87) تصمیم گرفتیم از مسیر دربند بریم توچال. هیچکدوم از دوستام نیومدن و از اونجایی که این موضوع اهمیت زیادی برای ما نداشت تنهایی عازم  شدیم. 

3- توچال قله ای با ارتفاع 3965 در شمال تهران است و در مسیر صعود باید از رستورانها (ارتفاع 2048) ، هلال احمر ، پناهگاه شیر پلا (ارتفاع 2750) و جانپناه علی امیری (ارتفاع 3387) بگذری تا به قله برسی.   

4- ساعت 8 صبح که از مجسمه سنگی (اول دربند) حرکت رو شروع کردیم ساعت 12 در حالیکه هنوز کاملا سرحال بودم به جانپناه علی امیری رسیدم.  

5- در مسیر تا شیرپلا صعود سختی نیست و خیلها میان ، اما از شیرپلا به بعد دیگه فقط کوهنوردها و در این فصل سال با تجهیزا کامل میرن . 

6- در مسیر نرسیده به جانپناه علی امیری چون برف یخ زده و من هم یخ شکن نداشتم با سلام و صلوات تونست عبور کنم چون باد بسیار بسیار شدیدی می اومد و اگه لیز می خوردم جام ته دره بود . 

7- تو جانپناه پس از مشورت باکوهنوردانی که اونجا بودن به دلیل مسیر یخ زده و باد شدید و نداشتن یخ شکن و باتوم از ادامه صعود منصرف شدم (بغض گلومو گرفته) و دوباره به سمت پایین برگشتم و ساعت 4 رسیدم مجسمه سنگی ،در حالیکه 90 دقیقه دیگه تا قله بیشتر نمونده بود.

نکته جالب : تو جانپناه یه سگ با حالی بود و می گفتن همیشه میاد قله رو می زنه و بر می گرده میره پایین !!!!!! ولی اون موقع چون باد شدیدی میومد همونجا استراحت میکرد . 

نکته خیلی مهم : الان که یک روز کامل از صعود گذشته ، هنوز احساس خستگی شدیدی     می کنم. حتما درکم می کنید ، به قله نرسیدم.